Euribor is de rente waartegen een groot aantal Europese banken kortlopende leningen aan elkaar verstrekken. Banken die geld lenen van andere banken, kunnen dit geld weer gebruiken om uit te lenen aan anderen. Zo beschouwd, is Euribor de inkoopprijs die een bank betaalt voor kortlopende leningen.
Banken hebben nog andere manieren om geld aan te trekken: bijvoorbeeld door het aanbieden van spaarrekeningen. Iemand die een spaarrekening opent om geld te sparen bij een spaarbank, leent eigenlijk geld uit aan de bank.
De hoogte van het Euribor tarief en de geboden spaarrente hebben een sterk verband. Dit heeft 2 redenen. Allereerst hebben de panelbanken (zie Wat is Euribor) de keuze of ze geld lenen van andere banken (tegen het Euribor tarief) of dat ze geld lenen van spaarders. De spaarrente die geboden wordt aan spaarders zal (normaal gesproken: de laatste jaren is het regelmatig anders!) vaak lager zijn dan Euribor. Het verschil bedraagt dan "marge voor de bank". Op het moment dat Euribor daalt, dalen dus ook de marges van de bank. Daarom zullen banken vaak besluiten om bij dalingen van de Euribor tarieven hun spaarrentes ook te verlagen. En omgekeerd. Dit gaat echter vaak met vertraging: de spaarrente bij veel banken wordt pas aangepast bij een wat grotere wijziging op de rentemarkten. Euribor blijkt echter wel een hele goede indicator te zijn voor de richting van de spaartarieven.
Meer informatie over sparen in Nederland